Er zijn ontzettend veel verschillende boeren; kippenboeren, buffelboeren, fruitboeren, varkensboeren, nertsenboeren, bomenboeren, kamelenboeren, champignonboeren, fazantenboeren en niet te vergeten de koeienboeren. “Iedere soort boer is net een ander slag” , zo citeer ik mijn partner(boer). Maar hoe zit dit met de boerinnen?
Zonder de boerin geen boer, zonder de boerin geen eten, zonder de boerin geen schone was, zonder de boerin geen zorg, zonder de boerin geen kritische vragen, zonder de boerin geen weekend, zonder de boerin geen uitstapjes, zonder de boerin geen melk.
Als agrarisch coach zit ik geregeld bij boeren aan tafel. Wat mij opvalt is dat de er naast een boer altijd een boerin staat en dat zij vaak degene is die mij als eerste belt als er dingen niet goed gaan op het bedrijf of in het gezin. De boerin verzorgt veelal onzichtbaar werk, maar is daardoor wel onmisbaar op een boerderij.
Wat maakt een vrouw nou tot boerin? Natuurlijk ben je boerin als je een partner hebt die boer is. Maar dat is niet alles. Het meest moeilijke voor een boerin is de zoektocht, hoe wil ik mij verhouden tot mijn boer?, lees ook: boerderij, schoonouders, schoonfamilie, het huishouden, zijn werk- en leefritme.
Waar men vroeger bij het trouwen van een boer op de boerderij ging werken en verantwoordelijk was voor het huishouden ligt dat nu anders. De moderne boerin heeft bij het aangaan van een relatie met een boer heel wat keuzes te maken. Daarnaast zijn er natuurlijk al heel wat keuzes voor haar gemaakt.
Laat ik mijzelf als voorbeeld nemen, opgegroeid in de stad. Zeven jaar geleden kreeg ik een relatie met boer Willem. Vanaf die dag werd ik boerin. Gedurende de jaren die volgden, transformeerde ik mijn rol als boerin. Van een op afstand wonende kunstacademie studente veranderde ik naar een moeder van twee boeren zonen. Ik leerde mij verhouden tot alles wat bij een boer hoort. Ik maakte en maak nog steeds iedere dag keuzes die betrekking hebben op de relatie die ik heb met mijn boer.
Vragen die aan mij passeerde de afgelopen jaren: Ga ik nou niet meer op vakantie? Wil ik iedere dag om vaste tijden koffie en eten? Moet ik ook iedere dag vroeg op? Is er nu geen verschil meer tussen week en weekend? Mag ik op de bank hangen en niets doen als ik moe ben? Gaan we nu niet meer tot laat op stap omdat morgen om 05.30 uur de wekker gaat? Moet ik voortaan alleen naar vrienden als er een koe op kalven staat? Ben ik verantwoordelijk voor het huishouden omdat het op de boerderij al druk genoeg is? Ga ik minder werken nu ik moeder wordt en mijn partner geen vrij kan nemen?
Ik wil een ode uitbrengen aan alle boerinnen.
Aan de boerin die ervoor kiest om haar fulltime baan te behouden en kiest voor haar eigen carrière en vakgebied. Zij zorgt voor een verbreding van de belevingswereld van haar boer.
Aan de boerin die haar eigen baan opzegt en volledig meewerkt op de boerderij. Dat zij zich met volle overgave stort op het werk en leven van haar partner vind ik getuigen van moed en liefde.
Aan de boerin die naast het werk op de boerderij ook buitenshuis werkt. Zij heeft een druk bestaan met twee banen en het huishouden dat nooit af is.
Aan de boerin die besluit zich volledig te richten op het huishouden. Zij staat ten allen tijde klaar met koffie en warm eten voor kinderen, boer en alle adviseurs, vertegenwoordigers en familie die op de boerderij langskomen.
Aan de boerin die leert samen te werken en te leven met haar schoonfamilie. Een opgave die veel doorzettingsvermogen en aanpassing vraagt.
Aan de boerin die werkzaamheden van haar man opvangt omdat hij wegens ziekte, of uitval niet kan werken. Zij draagt een zware last en verantwoordelijkheid voor het voortbestaan van de boerderij.
Aan de boerin die met haar kennis en ondernemerschap besluit om naast de boerderij een tweede tak op te zetten. Zij houden de boerderij in leven met een landwinkel, zorgboerderij of een vorm van recreatie.
Aan de boerin die om erkenning vragen door het biologische en omgevingsbewustzijn van hun boerderij meer op de kaart te zetten middels sociale media.
Aan de kersverse boerin die de stap durft te zetten om te gaan samenwonen met hun boer. Zij maakt hiermee een start met de zoektocht naar de rol die zij gaat innemen als boerin.
Aan de ex-boerin die haar werk overdraagt aan een nieuwe generatie boerin waarmee zij overtuigingen en ideeën over “goed” boeren los moet laten. Dit getuigd van moed en vertrouwen om een pas naar achteren te zetten.
Aan de boerin die haar man verloren is en besluit om de boerderij te verkopen en een nieuw leven op te bouwen. Zij staat voor een moeilijke periode waarin zij niet alleen afscheid moet nemen van haar geliefde maar ook van haar land, beesten, werk en passie.
Aan de ex-boerin die gekozen heeft om haar relatie met haar boer te beëindigen omdat het leven op de boerderij niet aansluit bij haar mogelijkheden en manier van leven. Het is moeilijk om te leren leven met een boer, maar het is nog moeilijker om vanwege het boerenleven jouw boer te verlaten.
Aan de boerin die probeert te bemiddelden tussen vader en zoon bij een overname of conflict. Het getuigd van lef om in discussies zowel de kant van partner als zoon te kunnen verdedigen en daarbij haar eigen gevoel aan de kant zet.
Aan de boerin die ervoor zorgt dat er iedere dag na hardwerken een warme maaltijd op tafel staat.
Aan de boerin die in tijden van tegenslag haar boer weten over te halen toch even samen een kop koffie te gaan drinken bij de buren.
Ik wil de boerin namens de boer bedanken voor al haar inzet, zorg en harde werken die zij heeft geleverd en in de toekomst nog gaat leveren.
Zonder de boerin geen boer!
